Dinsdag is René Henselmans op 70 jarige leeftijd overleden. Een Celeritasser in hart en nieren is van ons heengegaan.

Toen zijn dochter Suzanne ging korfballen was zij nog te jong om de rit van de stad naar de Robonsbosweg te maken. Dus René bracht haar. Terwijl Suzanne trainde bleef René voor het raam zitten in de kantine en deed zijn huiswerk voor zijn baas.

Ik was toen trainer/coach van het team waar Suzanne in speelde.
Bij uitwedstrijden was René heel vaak een van de vaders die reed.
Dat waren René’s eerste verdiensten voor de vereniging. Het spelletje interesseerde hem eigenlijk niet zo veel maar de mensen die het bedreven des te meer.
Zelf is René ook nog enige tijd als korfbal recreant bezig geweest maar dat was meer voor de leuk als voor de sport. Het was altijd lachen als René zich ging aankleden na het douchen. Stond hij daar in hemd en onderbroek, trok hij sokken en schoenen aan, ging staan om vervolgens zijn lange broek aan te trekken.

Vanaf het moment dat René zich met de kantine ging bemoeien werd hij gaandeweg het gezicht van Celeritas.
Iedere scheidsrechter liep direct naar René voor de sleutel van zijn kleedkamer net als de aanvoerders van de teams die bij René de thee kwamen halen die altijd voor hun klaarstond.
Iedereen in de korfbalwereld kende René, René was Celeritas. Een vriendelijke behulpzame man die je alles kon vragen en haast ook altijd alles wist.

Hij had ook een groot hart voor de jeugd, hij zorgde voor een lekker ijsje na een wedstrijd en bij menig feestje gaf hij de jeugd wat “centjes” om een colaatje te halen. René genoot van de jeugd bij Celeritas.

Eenmaal op de Groene Voet werd hij ook het Celeritas gezicht bij boulers en voetbalscheidsrechters.
Zijn rol binnen de vereniging werd met de jaren steeds omvangrijker. Hij werd een kantinemedewerker met heel veel technische kennis. Van die technische kennis werd bij de bouw van de kantines en de petanquehal gretig gebruikt gemaakt. Ook zijn organisatie talent werd zeer op prijs gesteld.

Als we iets moesten hebben, bijvoorbeeld verlichting voor de petanquebanen zei hij, wacht maar, ik zal ff kijken in het magazijn. Ondertussen had hij de lantaarnpalen al bij de gemeente geregeld, het elektra voor de verlichting, de schakelaars de stopcontacten de verdeeldozen en de kabels, het kwam er allemaal en de penningmeester merkte er niets van.

Als je voor het complex van Celeritas gaat staan en je roept ” alles wat René geregeld heeft eruit” zit het hele gebouw zonder stroom en verlichting.

Hij was ook altijd optimistisch, het kwam altijd wel goed, ff kijken, het komt wel goed, zei hij dan.

Altijd, ja altijd was hij bezig. Hele dagen heeft hij op het complex doorgebracht, in de keuken, achter de bar, in de hal, overal heeft hij zijn sporen nagelaten.

Maar nooit in de schijnwerpers, altijd op de achtergrond in dienst van de club.
Ja, René was Celeritas.

Het is onmogelijk om al zijn verdiensten te benoemen, het zijn er te veel.

Nu gaan we erachter komen wat hij allemaal deed.

We zullen hem in al zijn hoedanigheden, maar het meest als René, vreselijk gaan missen.

Wij wensen de familie heel veel sterkte toe met dit verlies.

Herman Abbes

Over het jaar 2020-2021 kunnen we heel kort zijn.

Februari 2020 brak er een pandemie los in de vorm van Corona en om het hoofd te bieden aan deze pandemie werden er diverse maatregelen getroffen.
Een van deze maatregelen was het sluiten van de sportscholen en sportcomplexen, hierdoor kwam de totale sportwereld stil te liggen.

Dit schrijvende zijn er een aantal ups en downs geweest met de maatregelen waarbij we mondjesmaat nog even konden sporten.
Tussen de maatregelen door zijn er bij ASV Celeritas toch een aantal toernooien en competities gespeeld. Dit waren:

1. 27 februari 2020 voorlopig het laatste wintertoernooi.
2. In de maanden juli en augustus hebben we de ICD kunnen spelen over een periode van 7 weken, (normaal 4 tot 5 maanden) met op 30 augustus een geslaagde finaledag.
3. Voor de maandelijkse donderdag toernooien werd er een alternatief gevonden in de vorm van een thuisblijverstoernooi. Deze werden gespeeld in de maanden juli, augustus en september, alleen met leden van ASV Celeritas.
4. Ook de twee “boulen voor een doel” toernooien werden weer opgepakt.
5. In de maand september werd er een aanvang gemaakt voor onze T.A.T.-competitie, met een geplande finaledatum op 22 november, door de maatregelen werd de finaledag op 13 december 2020 gespeeld.
6. 19 september werd er gestart met de NPC-competitie, hier werd slechts een competitieronde gespeeld, vanwege de verzwaarde maatregelen, werd deze competitie, door de NJBB verder als niet gespeeld beschouwd.
7. De District-competities, WCD, WCT, ZCD, ZCT werden door de maatregelen gecanceld.
8. Onze twee grote toernooien konden geen doorgang vinden vanwege alle maatregelen die werden uitgevaardigd door de regering.

Al met al is het jaar 2020 – 2021 voor 80% een verloren sportjaar geworden.
Hopende dat het komende jaar de maatregelen verder versoepelen, op dat wij onze geliefde sport weer kunnen uitoefenen op de oude manier.

Uw secretaris TCP
Guus Hulsman

mogen we op ons terras in de middag weer een consumptie nuttigen.
De kantine blijft nog even verboden gebied en de consumpties worden bij de “nooduitgang” verstrekt. Misschien een tegenvallertje: koffie, thee en water zijn niet meer gratis. Het impliceert ook dat we weer gaan loten voor de 2 rondes om 13.45 uur en 15.00 uur. De zondagmiddag wordt weer als vanouds en als we de kantinedienst rond kunnen krijgen, dan blijft ook de donderdagmiddag geopend.

Helaas moet het terras om 20.00 uur gesloten zijn, zodat er voor de dinsdag- en vrijdagavond voorlopig geen veranderingen zijn. Dus geen loting vooraf en er kunnen geen consumpties worden besteld. Tot 20.00 uur staat er echter wel gratis koffie, thee of flesje water klaar. De avondsluiting blijft ook ongewijzigd, dus 21.30 uur.

Omdat we nu in het buitenseizoen zitten blijft de hal gesloten en wordt de donderdagavond-openstelling tot september opgeschort.

Namens het PAB tot op het terras.

Deze mijlpaal moet natuurlijk gevierd worden maar helaas kan dat vanwege Corona niet nu. Achter de schermen zijn we druk bezig met de voorbereidingen van dit feest wat we met jullie later in het jaar(waarschijnlijk september)zullen gaan vieren. Iets om naar uit te kijken!
Zodra we meer zekerheid hebben zullen jullie een uitnodiging krijgen.

M.v.g.

Rob, Herman, Petra en Fabiola

Vandaag is het 25 jaar geleden dat “de jeu de boules afdeling”van Celeritas is opgericht.

Het toenmalig bestuur van de korfbalvereniging Celeritas o.l.v Ebel Keijzer was van mening dat voor een goed bestaansrecht de vereniging nodig aan uitbreiding toe was. Er was al heel veel energie gestoken in het werven van korfballers maar dat wilde niet meer lukken. Een commissie van wijze mannen moest kijken wat de oplossing was om dit dreigende leden tekort op te lossen. Als bestuurslid was ik een van hen. We hebben gekeken naar samen gaan met andere sportverenigingen, naar fuseren met korfbalverenigingen maar ieder had zijn eigen complex en geen interesse in fuseren of samengaan.
Nou was ik elk jaar aan het boulen met familie leden op ons jaarlijkse APK of wel, het Abbes Pinkster Kamp. Eerst was het een “spelletje”. Maar, het werd ieder jaar leuker en ieder jaar serieuzer. We wilden het vaker doen en het liefst in de buurt. Dus zodoende samen met diverse familieleden op zoek gegaan naar een jeu de boules vereniging. We zijn ook op bezoek geweest bij L’Autre Chemin. De ontvangst viel een beetje tegen. Wij waren vijftigers en daar liepen veel ouderen. Toen ik dus later mijn familie vertelde dat bij Celeritas misschien wel een boules afdeling opgericht kon worden waren zij direct enthousiast. Ieder ging in zijn kennissenkring kijken of er nog meer liefhebbers te vinden waren. Met zwager Huub filosofeerde ik hoe een jeu de boules afdeling bij Celeritas er uit zou moeten zien. Het moest vooral een sociale vereniging worden waar iedereen zich thuis zou moeten voelen. Aan nicht Elsa (met wie ik op het APK altijd al de spelen organiseerde) vroeg ik of zij interesse had om te helpen bij het opzetten van de afdeling. Zij reageerde enthousiast. Op een gegeven moment hadden we via via een kleine veertig liefhebbers die wel lid wilden worden als er een afdeling opgericht werd.
En zo gebeurde het dat we op 16 April 1996 een bijeenkomst hadden met alle geïnteresseerden. Er werd die avond besloten dat ik voorzitter zou worden. Nicht Elsa die naast mij zat te notuleren werd meteen secretaris. Die avond was er een “Jeu de Boules Commissie”.
Het hoofdbestuur van de Korfbalvereniging was heel blij. 40 Leden erbij dat was meteen de redding van de club. Op de Robonsbosweg werden 8 baantjes aangelegd met gravel als ondergrond. Daar speelden we onze partijtjes en hadden we ons eerste toernooi samen met een club uit Lijnden. Die dag hebben we veel geleerd over o.a. hoe organiseer je een toernooi en wat doet de NJBB.
Na de verhuizing naar de Groene Voet en de aanleg van banen door eigen leden!!, maakten wij na een open dag een geweldige groei door. Binnen een paar maanden zaten we op 120 leden. De Jeu de Boules Commissie werd Petanque afdelings-bestuur, een volledig bestuur met afvaardiging in het Hoofdbestuur. Korfbalvereniging Celeritas werd “Alkmaarse Sport Verenigng Celeritas”.
Ik zie nog de ontsteltenis op de gezichten van de korfballers toen “hun” bar na dat ze terug kwamen van vakantie helemaal bezet was door boulers. In mei 1999 kwamen er plannen voor een boulodrome, een hal die mede door heel veel zelfwerkzaamheid tot stand gekomen is.
Nu na 25 jaar zijn we nog steeds bloeiend en groeiend en is de petanque de basis geworden van de A.S.V. Celeritas. Als ik samen met oud bestuursleden van de petanque op ons mooie complex loop zijn we apetrots dat Celeritas nog steeds, ondanks zijn grootte een heel mooie en sociale vereniging is.

Herman Abbes